مقاله فلسفه گردشگری
انتشار: آذر 24، 1399
بروزرسانی: 18 آذر 1404

مقاله فلسفه گردشگری

مقاله فلسفه گردشگری

اسپانیایی به عنوان زبان اول و انگلیسی به عنوان زبان دوم ارائه می شود. با افزایش تعداد برنامه های آموزشی در ACLAS، انواع دانشکده ها و دانشجویانی که علاقه مند به تحصیل رشته خود در اکوادور بودند نیز افزایش یافت. با توجه به این علاقه، ACLAS انواع مختلف و دوره های مختلف تحصیل در خارج از کشور را شامل می شود که اغلب شامل محتوای زبان اسپانیایی، فرصت های یادگیری خدمات و قرار گرفتن در معرض فرهنگ و مردم اکوادور است. در مقابل نظریه پردازانی که گردشگری را امری کاملا مثبت می دانند، عده ای بیشتر بر آثار منفی گردشگری تکیه می کنند. در دیدگاه گردشگری به فرهنگ زدایی، تنزل ارزش ها، کالایی شدن فرهنگ و افزایش میزان ناهنجاری ها وجرایم می انجامد. طرفداران این دیدگاه عقیده دارند که طرح ها و برنامه های گردشگری، همه داشته های فرهنگی جامعه را در خدمت پول و درآمد ارزی قرار می دهد و این درآمد به بهای گزافی به دست می آید.

  • همچنین در کم ترین حالت میزان درآمد ماهیانه کار یک فیلسوف در کشور اکوادور در حدود 850$ (دلار) و در بیشترین حالت 2930$ (دلار) می باشد.
  • توضیحات بوخنسکی بسیار ساده و در عین حال جامع و مانع است و با مثالهای دم دستی و خوب او درک مطلب را برای نوآموزان ساده تر میکند.
  • اما نکته مهم اینجاست که شما نمی توانید در رشته های غیرمرتبط با مدرک کارشناسی خود، مشغول به تحصیل شوید.
  • وی در بخش دوم کتاب سعی دارد تا گامی در صنعت گردشگری بردارد و علوم مرتبط با را بررسی کند و در بخش سوم کتاب مفاهیم زیبایی، رفاه، زیبایی شناسی و هنر مطرح می شود.

1 – در طول تاریخ شیوه های تولید متعدد و متنوعی وجود داشته است، هریک با منطق و قوانین خاص خود. اما برای تاریخ به طور کلی، به جز هم خوانی نیروهای مولده و مناسبات تولید هم چون رابطه ای انتزاعی و تقریبی، منطق دیگری نمی توان تصور کرد. مگر معتقد باشیم که تاریخ در مسیری معین به سوی هدفی معین در حرکت است که نتیجه ای به جز درغلطیدن به ورطه ی جبرگرایی، غایت گرایی و فلسفه ی تاریخ ندارد. به بیان خلاصه، وحدت دیالکتیکیِ منطقی با تاریخی مشابه وحدت دیالکتیکیِ ضرورت و تصادف است.

کتاب فلسفه ی سیاسی قرن بیستم

این جامعه شناس بزرگ سپس با رد استدلال فیلسوف های قبلِ خود درباره ی ویژگی های ویرانگر و غیراجتماعی اروس، ساحت های زیباشناسی و اروتیک تجربه ی انسانی را به مثابه اصل حیات و زایندگی فردی و اجتماعی مطرح و تلاش می کند چشم اندازی تازه برای آزادی و آرمان شهر را توضیح دهد. کتاب اروس و تمدن، نوشته ی هربرت مارکوزه را نشر چشمه با ترجمه ی امیرهوشنگ افتخاری راد در سال 1389 در ایران منتشر کرده است. اگر قرن نوزدهم را دوره ی زایش اندیشه ی مارکسیسم و سنت های مارکسیستی بنامیم، سده ی بیستم را می توان عصر شکوفایی، تحول و عینیت یافتگی تفکر چپ در نظر آورد.

کتاب چگونه مثل امپراتور روم فکر کنیم

گردشگری شامل کلیه فعالیت هایی است که گردشگران در هنگام سفر انجام می دهند و به ایشان مرتبط می شود و این می تواند شامل، برنامه ریزی برای سفر، جابجایی بین مبدأ و مقصد، اقامت و نظایر آن باشد. بازاریابی گردشگری به عنوان شناسایی و پیش بینی نیازهای گردشگران و فراهم کردن امکانات برای تأمین نیازها و مطلع ساختن آنان و ایجاد انگیزه بازدید در آن هاست (امین بیدختی و نظری، ۱۳۸۸ ، ۵۱). ایده اصلی گردشگری پایدار، پایداری توسعه محیط زیست گردشگری، رفاه از سود گردشگری و عدالت از فرصت های گردشگری است(کان و هونگ بینگ ،۲۰۱۱ ،۱۹۷۷). وال (۱۹۹۸) استدلال می کند ساختار بازاریابی کلان، از جمله قابلیت (اهداف بازاریابی)، مؤسسات بازاریابی گردشگری (آن هایی که درگیر هستند) و کالاها (آنچه ما بازاریابی می کنیم) در بازاریابی گردشگری بررسی می شود(جمروزی ، ۲۰۰۷ ،۱۱۹). چکیدههدف از ارائه این پژوهش طراحی الگوی مفهومی گردشگری پایدار بر پایه بازاریابی پایدار است.

معتقدین به امر گسست، به دست آمدن پول و درامد ارزی از خلال گردشگری را به بها ی گزافی می دانند. بر اساس دیدگاه سازگاری، از طریق گردشگری میان دول صلح و ارتباطات مثبتی برقرار می شود همچنین بر حسب دیدگاه نظارتی، در صورتی که توسعه گردشگری همراه با نظارت دولت ها نیاشد با اصولی چون توسعه پایدار، حفظ منابع طبیعی، منابع تاریخی و فرهنگی مغایرت دارد (افتخاری و همکاری، ۱۳۸۸). پایداری در رابطه با گردشگری این پیامد را در پی دارد که هر چیز از انتخاب مکان، ساختار، تسهیلات و تجهیزات و به طور کلی محصول گردشگری برای عرضه و تقاضای گردشگران، تابع حفاظت از محیط و طبیعت برای میزبان و مهمان باشد (21). گردشگری پایدار تمامی جنبه های اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی را در بر دارد، اما همواره محیط در آن مورد تاکید قرار گرفته است. در ادبیات توسعه ی پایدار گردشگری، موضوعات اصلی پایداری شامل منافع اقتصادی، رشد اقتصادی کنترل شده، بهبود روابط محلی و منطقه ای و توزیع عادلانه منافع اقتصاد محلی می باشد.